Stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane, znane również jako SM (od łacińskiej nazwy sclerosis multiplet), jest przewlekłą chorobą układu nerwowego, polegającą na licznych uszkodzeniach tkanki nerwowej. Na SM chorują przeważnie ludzie młodzi - zwykle jest wykrywane między 20. a 40. rokiem życia. Choroba dotyczy niemal w równym stopniu kobiet, jak i mężczyzn (obserwuje się minimalną przewagę zachorowań wśród kobiet).

Przyczyny zachorowań

Przyczyna stwardnienia rozsianego ciągle pozostaje tajemnicą, istnieją różne hipotezy na ten temat. Niektórzy lekarze odpowiedzialnością za zachorowania na SM obarczają retrowirusy.

Objawy

Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego mają łagodny i przemijający charakter, często w pierwszym rzucie pozostają niezauważone przez chorego.

Zalicza się do nich: - zaburzenia percepcji wzrokowej: podwójne widzenie, zaburzenia pola widzenia, trudności w rozróżnianiu kolorów, ból gałki ocznej, czy nawet czasowa utrata wzroku;
- stałe uczucie przemęczenia;
- problemy z artykulacją dźwięków mowy;
- trudności w połykaniu;
- problemy z układem moczowym;
- problemy z koordynacją ruchów, drżenie i drętwienie kończyn;
- impotencja;
- niemożność utrzymania prawidłowego chodu;
- obniżony nastrój, depresja;
- problemy z koncentracją uwagi;
- zawroty głowy;
- niedowład kończyn (w bardziej zaawansowanym stadium choroby);
- odleżyny;

Przy właściwej opiece medycznej, wiek, do którego dożywają chorzy na SM, jest porównywalny z wiekiem, który osiągają ludzie zdrowi.

Rodzaje

Stwardnienie rozsiane u każdego chorego przebiega w swoisty, indywidualny sposób. Wyróżnia się cztery rodzaje stwardnienia rozsianego:
- postać remitująco-nawracającą;
- postać wtórnie postępującą;
- postać pierwotnie postępującą;
- postać postępująco-nawracającą;

Leczenie

Stwardnienie rozsiane leczy się objawowo. Rodzaj podawanych leków zależy od objawów choroby oraz jej rzutów. Ciągle trwają badania nad ulepszeniem farmaceutyków dla osób cierpiących na SM. Warto zaznaczyć, że niekiedy chorym podaje się również leki antydepresyjne.

Ponadto należy zadbać o wsparcie psychiczne dla chorych. Warto skierować ich do organizacji zrzeszających osoby ze stwardnieniem rozsianym, gdzie mogą znaleźć zrozumienie i poznać osoby borykające się z tymi samymi problemami.