Świerzb

O świerzbie słyszał każdy, choćby w szkole od higienistki sprawdzającej dłonie i każącej rozchylać palce. Jest to choroba o dość przykrym przebiegu, którą łatwo się zarazić.

Przyczyny zachorowań

Świerzb u ludzi jest wywoływany przez roztocza, a ściślej rzecz ujmując przez świerzbowiec ludzki. Świerzbowiec, który przedostał się na ciało nowego żywiciela, znajduje partnera do rozrodu lub sam zaczyna drążyć kanały (w przypadku, gdy jest to zapłodniona samica). Samica świerzbowca składa 2 jaja każdego dnia przez około 8 tygodni. Larwa wykluwa się po kilku tygodniach, a po około 3 tygodniach jest już w pełni dojrzała i zaczyna się uwidaczniać w pełnej krasie - zwykle zaczyna od okolic ud.

Świerzbem można zarazić się od innego chorego przez bezpośredni kontakt (wystarczy podanie dłoni!). Inne znane sposoby zarażenia to używanie czyjejś pościeli lub noszenie nie swoich ubrań. Świerzb jest jednym z najczęstszych schorzeń dermatologicznych dotykającym osoby mieszkające w ośrodkach opieki społecznej, domach dziecka czy poprawczakach - w tego typu placówkach rozprzestrzenia się bardzo łatwo.

Objawy choroby

Świerzb objawia się różnopostaciową wysypką, która wywołuje silne swędzenie.

U dzieci wysypka ta pojawia się niemal na całym ciele, a niemowląt także w bardzo charakterystycznym miejscu -podeszwach stóp.

U dorosłych wysypka pokrywa przestrzenie międzypalcowe, nadgarstki, brzuch, pachy, pośladki, kolana, okolice pachwin i genitaliów. Wysypka ta może przyjmować postać niewielkich grudek bądź pęcherzyków. Swędzenie skóry nasila się po kąpieli i w czasie snu - ze względu na zmiany temperatur, które uaktywniają świerzbowca.

Leczenie

Świerzb leczy się farmakologicznie, najczęściej stosując Permetrynę, Nopalin albo Paraprotex. Leczenie przeważnie trwa około 3 miesięcy i wymaga wiele cierpliwości nie tylko od samego chorego, ale od jego całej rodziny.

Aby leczenie było skuteczne, koniecznie muszą mu się poddać wszyscy z otoczenia chorego - nawet ci, u których wysypka jeszcze nie wystąpiła. Ponadto należy wyprać w gorącej wodzie wszystkie ubrania i bieliznę pościelową używaną przez chorego i tych, których mógł zarazić. Ubrania trzeba bardzo starannie wyprasować od wewnętrznej strony.